*6*

[muzyka]

Siedzieli pod Skrzydłem Szpitalnym i czekali aż w końcu Pomfrey ich wpuści do Katheriny. Parkerson wyczarował nosze i zabrał ją do Skrzydła Szpitalnego. Chwilę później przyszła profesor McGonagall, którą powiadomił Remus i do tej pory, ani ona, ani Parkerson nie wyszli ze Skrzydła.

*5*

[muzyka]

Miała już trzecie korepetycje z Williamem i cieszyła się, że nadchodzi weekend i do transmutacji siądzie dopiero po dwóch dniach. Żeby było efektywniej spotykali sie w poniedziałki, środy i piątki. Od listopada mieli mieć kurs z obrony we wtorki i czwartki i naprawdę w ciągu tych pięciu dni zrozumiała jak głupia była, że wymykała się z Hogwartu. Starała się ze wszystkim uporać na bieżąco i cieszyła się, że przyjaciele jej pomagają.

*4*

[muzyka]

Mimo że było sobotnie popołudnie, to pięć Gryfonek spędzało ten czas w dormitorium. Trzy dziewczyny siedziały na podłodze i pisały esej z transmutacji, czwarta leżała na swoim łóżku z grubą książką i dwoma lusterkami dwukierunkowymi. Oprócz tego obok brunetki były też inne lusterka, znacznie większe niż te, które pożyczyła od Syriusza i Jamesa. Piąta dziewczyna siedziała w łazience i szykowała się na kolejny wypad z Gregorym Nurmanem. Dziewczyny co jakiś czas wymieniały się jakimiś uwagami dotyczącymi eseju, a Dorcas co chwilę przeklinała.

*3*

[muzyka]

Nie mogła się doczekać powrotu do Hogwartu. W domu czuła się coraz gorzej. Fakt, dawała rodzicom popalić, ale według niej ojciec też przesadzał. Kiedy tydzień temu wyszła na kolejne przyjęcie z Gregorym i wróciła bardzo późno, i bardzo pijana, to następnego dnia, jak ojciec wrócił z pracy, zarządził jej godzinę policyjną. Myślała, że jeśli dowie się, że jednak spędza czas z synem jego kolegi, to się nieco uspokoi, ale nie. Ostatnio rozmowy z ojcem, a raczej zacięte dyskusje, sprowadzały się do konkluzji, że jest nieodpowiedzialna, nie jest dobrą córką i że ma z nią same kłopoty.

*2*

[muzyka]

Parkes wyszła z łazienki. Był już środek sierpnia i nadal pogoda dopisywała. Wszyscy dziwili się, że to lato jest tak upalne jak na Anglię. Gdyby nie wieczorne burze, to pewnie byłaby susza.

Ubrała kremową sukienkę i ułożyła włosy. Jej ojciec zaprosił kolegę z pracy wraz z rodziną na kolację. Katy dużo słyszała o Nurmanach i była ciekawa, czy współpracownik ojca jest rzeczywiście tak fantastyczny, jak większość sądziła.

Interesowało ją Prawo Czarodziejów. Głównie jej ojciec był tego wszystkiego sprawcą.

*1*

[muzyka]

Lily Evans wyszła na zatłoczoną ulicę przed lotniskiem. Zgodnie z mapką, autokar, który miał ją odwieźć na teren hotelu, miał stać niedaleko miejsca, w którym się znajdowała. Odgarnęła z czoła kosmyk włosów, który przyczepił się do jej mokrej skóry. Po wyjściu z samolotu uderzyła ją fala gorąca i duszności. Wiedziała, że będzie upał i duchota, ale nie zdawała sobie sprawy z tego, że po przejściu kilku jardów, jej skóra będzie się lepiła od potu. Z ulgą odetchnęła, gdy weszła do budynku lotniska, który był klimatyzowany. Mogłaby tam nawet zostać przez następne cztery tygodnie wakacji, ale musiała jechać dalej.

*Prolog*

Tutaj może kiedyś pojawi się Prolog z prawdziwego zdarzenia. :D