*11*

[muzyka]

Czarnowłosy chłopiec podał jej rękę, a ona ją pochwyciła. Nie przejęła się tym, że sukienka zahaczyła o korę i się podarła. Trzymała mocno rękę chłopca i wspinała się za nim na klon w ogrodzie państwa Potterów. Wreszcie się wdrapała i mogła stanąć blisko chłopca o piwnych oczach. Jak na sześciolatka był bardzo sprytny. Potrafił wspiąć się na wysokie drzewo i w dodatku pomóc o wiele słabszym w dokonaniu tego samego czynu.

*10*

[muzyka]

Odkąd Remus wrócił po pełni, a Syriusz wylądował na dzień w Skrzydle Szpitalnym czuła się w podłym humorze. Nikt nie miał pretensji do Remusa o to, co się stało, ale on i tak trzymał się z boku. Miała już nie kłamać i odsyłać Jess oraz Willa do niego z pytaniami, ale czuła, że lepiej, jak ona im nakłamie, to przynajmniej Lupin będzie miał mniejsze wyrzuty sumienia.

*9*

[muzyka]

Ciepła woda powoli zmywała z niego wszelkie oznaki małego zmęczenia po ubiegłej nocy. Ciecz lała się nieustannie od kilkunastu minut, a jemu niespieszno było wyjść. Kiedy tak mył już któryś raz swe ciało, zastanawiał się czemu Katherina zostawiła go samego nad ranem. Niby rozumiał, że przecież to jest bez zobowiązań, że przecież nie będą po tym wszystkim razem na dobre i na złe, bo to miała być tylko zabawa.

*8*

[muzyka]

Jakiś głos w jej myślach krzyczał, że wróżenie z fusów to głupota, ale jej silna wola nakazywała, żeby teraz siedziała i gapiła się w te fusy, i rozpoznawała w tym jakieś kształty. Powoli jej silna wola zgadzała się z coraz głośniejszym głosem w jej myślach. Wiedziała, że nie odziedziczyła po babce zdolności wróżenia. Sama babcia nie była w tym dobra, ale miała czasem przebłyski i dostrzegała więcej niż normalny człowiek.